Ουλίτιδα και Γενική Υγεία

Γενική Υγεία

Η υγεία του στόματός μας δεν είναι απλά ένα όμορφο και λαμπερό χαμόγελο. Είναι λάθος η αντίληψη που έχουμε πολλοί να βλέπουμε κάθε όργανο και σημείο πάνω μας ως μια ξεχωριστή οντότητα.Το ανθρώπινο σώμα είναι ένας ενιαίος αλληλένδετος και στενά αλληλοεπηρεαζόμενος μηχανισμός ακριβείας, όπου το πρόβλημα σε κάποιο τμήμα του εύκολα επηρεάζει και το σύνολο. Έτσι, και η υγεία του στόματός μας είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τη γενικότερη υγεία του οργανισμού μας και παραφράζοντας μια γνώστη ρήση, «το στόμα μας είναι ο καθρέφτης του σώματος μας».

Οι παθήσεις των ούλων είναι ουσιαστικά μικροβιακές μολύνσεις των περιοδοντικών ιστών , και όπως όλες οι μολύνσεις πρέπει να αποτελούν αιτία ανησυχίας. Τα μικρόβια που αναπτύσσονται γύρω από τα δόντια μπορεί να εισχωρήσουν στην κυκλοφορία του αίματος και να μεταφερθούν σε άλλα όργανα του σώματος δημιουργώντας νέες μολύνσεις. Τα ερεθισμένα και με αιμορραγία ούλα σε ένα ασθενή με περιοδοντίτιδα ή χρόνια ουλίτιδα αποτελούν μια ανοικτή πύλη εισόδου για παθογόνα μικρόβια που μπορούν έτσι να εισχωρήσουν στον οργανισμό μας και να μολύνουν και άλλα όργανα.


Ο τακτικός έλεγχος επομένως έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί πολλές ασθένειες ή παθολογικές καταστάσεις έχουν συμπτώματα που μπορεί να πρωτοεμφανιστούν στο στόμα πριν εκδηλωθούν και στο υπόλοιπο σώμα.

Μια ομάδα νοσημάτων που συσχετίζεται με την περιοδοντίτιδα είναι οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Ασθενείς με περιοδοντίτιδα παρουσιάζουν πολλαπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών προβλημάτων σε σχέση με ασθενείς που έχουν υγιή ούλα. Ο μηχανισμός σύνδεσης είναι το ότι η περιοδοντίτιδα, σύμφωνα με εμπεριστατωμένες μελέτες, ευνοεί την ανάπτυξη αθηρωμάτωσης, την μείωση δηλαδή του εύρους των αιμοφόρων αγγείων εξαιτίας της επικάθησης αθηρωματικών πλακών στο εσωτερικό τους. Έτσι όμως μειώνεται η ροή του αίματος που τροφοδοτεί τα διαφορά όργανα του οργανισμού και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τις μικρές αρτηρίες που τροφοδοτούν όργανα όπως την καρδιά, τον εγκέφαλο, τον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού. Ευνόητο είναι λοιπόν πως η ύπαρξη περιοδοντικής νόσου αυξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου.

Όμως δυστυχώς υπάρχουν και άλλες καταστάσεις που συνδέονται αυτή τη πάθηση. Θεωρείται πια, υστέρα από πολλές εμπεριστατωμένες μελέτες, πως η περιοδοντίτιδα είναι σύμπτωμα του σακχαρώδους διαβήτη αλλά και η αντίστροφα η ύπαρξη της επιβαρύνει την εκδήλωση του διαβήτη στον οργανισμό. Επιπρόσθετα έχει διαπιστωθεί μια σχέση μεταξύ της ύπαρξης χρόνιας φλεγμονής στο στόμα με την χρονιά αποφρακτική πνευμονοπάθεια, πάλι με τον ίδιο μηχανισμό τ ης απομακρυσμένης προσβολής οργάνων μέσω της αιματογενούς μεταφοράς μικροβίων και των τοξινών τους, στο όργανο που προσβάλλεται. Ταυτόχρονα ουσίες που παράγονται από τους περιοδοντικούς ιστούς επηρεάζουν τους πνεύμονες κάνοντας τους πιο ευαίσθητους στη ανάπτυξη μικροβίων και κατά συνέπεια αυξάνουν τη συχνότητα λοιμώξεων του κατωτέρου αναπνευστικού συστήματος

Ευρήματα προσφάτων ερευνών δείχνουν ότι οι έγκυες γυναίκες με περιοδοντική νόσο που δεν έχει τεθεί υπό έλεγχο και γενικά με κακή κατάσταση στοματικής υγείας μπορεί, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης να παρουσιάσουν μια ποικιλία σοβαρών επιπλοκών συγκριτικά με τις έγκυες με υγιή ούλα, όπως είναι ο πρόωρος τοκετός και η γέννηση παιδιών με χαμηλό σωματικό βάρος.Να σημειώσουμε επίσης την στενή σχέση που αποδεδειγμένα υπάρχει μεταξύ της περιοδοντικής νόσου και του διαβήτη της εγκυμοσύνης. Άρα είναι πολύ σημαντικό οι γυναίκες πρέπει να εξετάζονται από τον οδοντίατρό τους αν προγραμματίζουν εγκυμοσύνη και μετά τη διάγνωση αυτής.

Σαν γενικότερο συμπέρασμα όσων προαναφέρθηκαν μπορούμε να πούμε πως η αυξημένη παρουσία μικροβίων στο στόμα πυροδοτεί αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλον τον οργανισμό μας. Γιαυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα και αποτελεσματικά και να μη λογαριάζονται αψήφιστα.

Η στοματολογική εξέταση επιπλέον μπορεί να διαγνώσει νοσήματα που δεν έχουν εκδηλωθεί ακόμα. Το στόμα αποτελεί ίσως και την πιο πρώιμη εκδήλωση της μάστιγας της σύγχρονης εποχής που είναι το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπαρκείας, το AIDS. Είναι καθήκον του οδοντιάτρου να παρατηρεί και να αναφέρει στον ασθενή οποιοδήποτε σύμπτωμα μπορεί να κινήσει υποψίες για εκδήλωση αυτής της ασθένειας , όπως είναι συχνές εκδηλώσεις μυκητίασης, πληγών και άφθων στο στόμα που επιμένουν της θεραπείας, ουλίτιδας χωρίς εμφανή αίτια και άλλων. Έτσι μπορεί η αντιμετώπιση της ασθένειας να γίνει πιο αποτελεσματική.

Μια ακόμα βοήθεια που προσφέρει το «παράθυρο» του οργανισμού μας που λέγεται στόμα, είναι διάγνωση αιματολογικών παθήσεων (πχ αναιμίες, λευχαιμίες, λεμφώματα) , δερματικών (πχ πέμφιγα, πεμφιγοειδές), ρευματικά-αυτοάνοσα (πχ σύνδρομο Sjogren, ερυθυματώδης λύκος), γαστρεντερικά (πχ ελκώδης κολίτιδα, νόσος Crohn), νοσήματα μεταβολισμού και πολλά αλλά.

Στη σύγχρονη εποχή ο οδοντίατρος και η επιστήμη της Οδοντιατρικής γενικότερα είναι ένα ακόμα βέλος στη φαρέτρα που έχει η επιστήμη για την έγκαιρη διάγνωση και σωστή αντιμετώπιση ασθενειών, ασύνδετων φαινομενικά μεταξύ τους, με θεαματικά αποτελέσματα. Αρκεί να είναι και ο ασθενής προετοιμασμένος και όχι δύσπιστος μπροστά στην σωστή και πλήρη στοματολογική εξέταση του.