Αντιβιοτικά και Ουλίτιδα • Αντιμικροβιακές θεραπείες

Η αντιμικροβιακή θεραπεία είναι μια συντηρητική μέθοδος

Η αντιμικροβιακή θεραπεία είναι μια συντηρητική μέθοδος αντιμετώπισης της ουλίτιδας, μέσω της ανάσχεσης της μικροβιακής ανάπτυξης και της εξουδετέρωσης των παθογόνων μικροβίων που προκαλούν τις παθήσεις των ούλων. Αντισηπτικές ουσίες, κυρίως σε στοματικά διαλύματα και οδοντόκρεμες, χρησιμοποιούνται κυρίως για την πρόληψη της ουλίτιδας. Η χρήση αντιβιοτικών συνιστάται απο τον οδοντίατρο μόνο στα πλαίσια της θεραπείας μιάς περιοδοντίτιδας ή ενός αποστήματος στα ούλα, και για μικρό χρονικό διάστημα.


Πως λειτουργούν τα αντιμικροβιακά σκευάσματα

Η ουλίτιδα, και η πιο σοβαρή μορφή της η περιοδοντίτιδα, προκαλούνται από τη δράση των μικροβίων της οδοντικής πλάκας. Τα μικρόβια με την δράση τους (κατανάλωση ζακχάρων και υδατανθράκων ) σαν τροφή τους, παράγουν οξέα που προκαλούν φλεγμονή –«μολύνουν» και σταδιακά καταστρέφουν τους περιοδοντικούς ιστούς που στηρίζουν και συγκρατούν το δόντι στη θέση του. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να δημιουργηθεί περιοδοντικό απόστημα στα ούλα. Ο σκοπός της χρήσης αντιμικροβιακών παραγόντων είναι να μειωθεί η ποσότητα των μικροβίων στο στόμα σε φυσιολογικά επίπεδα.

Τα αντισηπτικά που περιέχονται σε οδοντόκρεμες και διαλύματα για καθημερινή χρήση έχουν βακτηριοστατική δράση, καταστέλλουν δηλαδή τον μεταβολισμό των βακτηρίων. Μειώνουν το ρυθμό ανάπτυξης της οδοντικής πλάκας και χρησιμοποιούνται για την πρόληψη ουλίτιδας και τερηδόνας. Τα αντιβιοτικά έχουν βακτηριοκτόνο δράση και χορηγούνται μόνο μετά απο εντολή του οδοντιάτρου για να καταπολεμηθεί μια προχωρημένη περιοδοντίτιδα ή ένα οδοντικό απόστημα, σκοτώνοντας τα παθογόνα μικρόβια, καταπολεμώντας τη λοίμωξη και εμποδίζοντας την εξάπλωση της.

Η αντιμικροβιακή θεραπεία για την αντιμετώπιση της ουλίτιδας είναι αποτελεσματική μόνο όταν συνδυάζεται με σωστή στοματική υγιεενή μετά απο καθαρισμό των δοντιών απο τον οδοντίατρο. Αντιβιοτικά χορηγούνται επίσης πριν και μετά απο μια επέμβαση χειρουργικής θεραπείας των ούλων, ενός αποστήματος, ή μια εξαγωγή δοντιού. Η χρήση τους είναι απαραίτητο συμπλήρωμα της θεραπείας σε περιπτώσεις οξείας ουλίτιδας όπως η ελκονεκρωτική ουλίτιδα.

Τύποι αντιμικροβιακής θεραπείας στην οδοντιατρική

Οι οδοντίατροι μπορεί να συστήσουν διάφορες μορφές αντιμικροβιακής θεραπείας ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς. Τα αντιμικροβιακά μπορεί να εφαρμοστούν τοπικά στο μολυσμένο σημείο του στόματος, να καταποθούν σε υγρή μορφή ή σε χάπι, ή να εφαρμοστούν σε μορφή οδοντόκρεμας ή διαλύματος.

Σε περιπτώσεις σοβαρών λοιμώξεων στο στόμα ο οδοντίατρος μπορεί να λάβει δείγμα απο το στόμα και να το στείλει για καλλιέργεια για να εντοπιστεί το συγκεκριμένο παθογόνο μικρόβιο που ευθύνεται, ώστε να χορηγήσει το πιο κατάλληλο αντιβιοτικό.

Οι διάφορες μορφές θεραπείας περιλαμβάνουν :

1)Αντιμικροβιακές οδοντόκρεμες

Πολλές απο τις σύγχρονες οδοντόκρεμες, ιδιαίτερα αυτές κατά της ουλίτιδας, περιέχουν έναν ή περισσότερους αντιμικροβιακούς παράγοντες, σε χαμηλή βέβαια συγκέντρωση ασφαλή για καθημερινή χρήση. Ο ρόλος τους είναι να καταστείλουν την ανάπτυξη των βακτηρίων και να εμποδίσουν τη δημιουργία της οδοντικής πλάκας μέχρι το επόμενο βούρτσισμα των δοντιών.

2)Αντιμικροβιακά στοματικά διαλύματα του εμπορίου

Πολλά στοματικά διαλύματα καθημερινής χρήσης περιέχουν αντιμικροβιακούς παράγοντες λειτουργώντας συμπληρωματικά με τις οδοντόκρεμες.

3/Φαρμακευτικά αντιμικροβιακάστοματικά διαλύματα

Τα φαρμακευτικά στοματικά διαλύματα που χορηγούνται σε περιπτώσεις περιοδοντίτιδας ή στα πλαίσια χειρουργικών επεμβάσεων, περιέχουν πιο ισχυρά αντιβιοτικά, όπως η χλωρεξιδίνη, και χρησιμοποιούνται μόνο για μικρά χρονικά διαστήματα.

4/Αντιβιοτικά σε χάπια

Αντιβιοτικά σε χάπια ή σιρόπια χορηγούνται για 7-10 ημέρες σε περιπτώσεις που υπάρχει απόστημα στα δόντια ή τα ούλα, προχωρημένη περιοδοντίτιδα, και σε περιπτώσεις εκτεταμένων μολύνσεων στο στόμα.

5/Αντιβιοτικά τοπικής εφαρμογής

Πρόκειται για μια νέα σχετικά μορφή αντιβιοτικών σκευασμάτων που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της ουλίτιδας και περιοδοντίτιδας, και τα οποία τοποθετούνται απο τον οδοντίατρο μέσα στους περιοδοντικούς θυλάκους σε άμεση επαφή με τους μολυσμένους περιοδοντικούς ιστούς. Το σκεύασμα απελευθερώνει προοδευτικά για αρκετές ημέρες τον αντιμικροβιακό παράγοντα στο χώρο ανάμεσα στο δόντι, τα ούλα και το οστό. Τα τοπικής χρήσης αντιβιοτικά βοηθούν σημαντικά στον έλεγχο της φλεγμονής και στον περιορισμό της μόλυνσης, χωρίς όμως να μπορούν να υποκαταστήσουν τα υπόλοιπα στάδια της περιοδοντικής θεραπείας.

Όταν έχει τοποθετηθεί ένα αντιβιοτικό τοπικής χρήσης, χρειάζεται προσοχή από τον ασθενή ώστε να μην το απομακρύνει κατά το βούρτσισμα των δοντιών.

Η χρήση αντιβιοτικών βοηθά στην πρόληψη και θεραπεία της ουλίτιδας, αλλά δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ανάγκη για καθημερινή στοματική υγιεινή. Ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες του οδοντιάτρου σας σχετικά με τη χρήση αντιβιοτικών. Ποτέ μην αλλάζετε τη δοσολογία ή τη διάρκεια χρήσης των αντιβιοτικών.

Κίνδυνοι από τη χρήση αντιβιοτικών για αντιμετώπιση της ουλίτιδας

Μια παρενέργεια που μπορεί να εμφανισθεί λόγω της χρήσης αντιβιοτικών είναι η εμφάνιση μιας αλλεργικής αντίδρασης, με μορφή κνησμού, εξανθήματος, οιδήματος και σε σοβαρότερες περπτώσεις με αναπνευστική δυσχέρεια και ναυτία.

Είναι πολύ σημαντικό τα αντιβιοτικά για τη θεραπεία ουλίτιδας, όπως ισχύει και για όλα τα αντιβιοτικά, να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις οδηγίες του οδοντιάτρου ή ιατρού. Ο ασθενής πρέπει να παίρνει ένα αντιβιοτικό για το χρόνο που χρειάζεται για να ελεγχθεί ο πληθυσμός των παθογόνων μικροβίων, και όχι για μεγαλύτερο διάστημα. Η υπερβολική χρήση μπορεί να καταστρέψει τη φυσιολογική χλωρίδα του στόματος επιτρέποντας την ανάπτυξη ακόμη πιο επικίνδυνων παθογόνων μικροβίων.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος απο τη χρήση αντιβιοτικών είναι η ανάπτυξη μικροβίων με αυξημένη ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά. Αν τα μικρόβια που υπάρχουν σήμερα γίνονται όλο και πιο ανθεκτικά, θα είναι εξαιρετικά δυσκολότερο στο μέλλον να αντιμετωπιστούν οι λοιμώξεις που προκαλούν.

Οι περισσότερες περιπτώσεις ουλίτιδας και περιοδοντίτιδας μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά χωρίς τη χρήση αντιβιοτικών. Οι οδοντίατροι θα συστήσουν τη χρήση τους μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητα για τη θεραπεία. Τα νέας γενιάς αντιβιοτικά τοπικής χρήσης είναι πιο ασφαλή λόγω της εντοπισμένης δράσης τους, και για αυτό πολλοί οδοντίατροι τα προτιμούν για τη θεραπεία μιας σοβαρής περιοδοντίτιδας.